'k Zie
nog uw brink met forse eiken
Waar ik mijn makkers vond
Waar ik mijn tenen mandje vulde
Met eikels glad en rond
Daar bij die oude linde
kwam 'k met mijn vrienden saam
Zo menig vriend ging henen
De schors bewaart zijn naam
De ruige
boswal langs uw velden
Was mijn luilekkerland
Die gaf mij heerlijk zoete bramen
Uit milde gulle hand
Daar gaarde ik de brandstof
Voor 't oud en heilig vuur
Als lente's adem wekte
Uw sluim'rende natuur
Waar nog
de koele held're veldplas
Uw vredig beekje voedt
Daar in dat wijde bruine heivlak
Waar wulp en korhoen broedt
Daar koelde ik mijn leden
In 't nat van zuivere wel
Daar heb ik leren zwieren
Op ijzers blank en snel
Die
beelden uit dat zoet verleden
Wat blijven zij mij bij
Vaak heb ik zware strijd gestreden
Dan hielpen, sterkten zij
En nu ten volle dankbaar
Wijd 'k u mijn beste lied
Mijn heilrijk heerlijk Drenthe
Vergeten kan 'k u niet
|
'k Zie
nog oen brink mit stoere ieken,
waor ik mien makkers vond.
Waor ik mien twiegen mantie vulde,
mit ekkels glad en rond.
Daor bi'j die olde linde,
kwam 'k mit mien vrienden saom.
Zo menig vriend ging henen,
de schors bewaort zien naom.
De roege
boswal langs oen velties,
war mien luilekkerlaand.
Die gaf mi'j lekk're zoete brummels,
oet milde gulle haand.
Daor gaorde ik de braandstof
veur 't olt en heilig vuur,
As lentes aodem wekte,
oen sluim'rende natuur.
Waor nog
de held're koele veenplas,
oen vredig stroompie voedt,
Daor in dat wiede broene heivlak,
waor wilp en korhoen broedt,
Daor koelde ik mien spieren,
in 't nat van zuuv're wel,
Daor heb ik leren zwieren,
op scheuvels blaank en snel.
Die
beelden uut dat gries verleden,
bin 'k nooit weer kwiet 'eraokt.
Bi j al de stried die 'k hebbe streden,
hebt zie mi'j staark 'emaokt.
Daorum van haarte dankbaor,
zing 'k oe mien schoonste lied,
Mien eig'n olde Drenthe,
vergeten kan 'k oe niet!
|